Stempel
Blijf op de hoogte en volg Thijs
05 Augustus 2014 | Cambodja, Khett Siem Reab
Een groepje toeristen gaat steeds dichter bij elkaar lopen. De wolken pakken zich bijeen op zoek naar een volgend slachtoffer, net als de locals. Ik schuif wat geld in mijn paspoort en hoop op het beste.
De man kijkt me eens aan en geeft een kort knikje. Hij heeft het geld gezien. Vanonder zijn baret zie ik zijn ogen over mijn naam en land gaan. Thijs Janssen. Netherlands. Ik herhaal het nog eens in mijn hoofd en hoop vurig dat ik het goed heb opgeschreven.
Stel geen vragen, geef je paspoort met geld en doe niet moeilijk. Het kind in mij wil vragen stellen, wil moeilijk doen. Alles wat verboden wordt is leuk, alleen je moet weten wanneer iets verboden is en wanneer iets echt verboden is. Elk kind wil graag een stempel, dan heb je iets goed gedaan.
Met die gedachte pak ik in stilte mijn paspoort aan en aan de stempel te zien zal het goed zijn. Geen uitleg, wel een stempel. Ik mag officieel Laos uit.
Langzaam lopen we verder en overal verschijnen postjes waar je dingen moet regelen die geld kosten. De eerste post is een gezondheidsverklaring, een dollar aub. We kijken even, ik vraag me af waarom we het nodig hebben en voor we het weten begint de vrouw te schreeuwen dat we hem in moeten vullen. Hoe bozer mensen worden in deze landen, hoe meer geld ze aan je verdienen zonder legitieme reden. Bangmakerij is een goede vorm van geldklopperij.
Na enkele blikken besluiten we om te draaien en naar de volgende post te lopen, de Visapost. Het ziet er uit alsof de post van Playmobil is gemaakt en ik vraag me direct af of dit wel iets officieels is. Een bamboehutje als grenspost, echt? De mannen - met al dan niet geweren van playmobil - doen me toch geloven dat het echt is, en braaf vul ik mijn papieren in en overhandig wederom wat geld.
Een korte knik en een vinger die naar het volgende kantoortje wijst geven aan waar ik heen moet. Twee keer mijn paspoort terug gekregen, nog een te gaan. De laatste post is gratis... Na een stempel die nodig is voor mijn verblijf loop ik bepakt en bezakt Cambodja in.
Het eerste dat me opvalt is een bordje met de tekst 'Welcome to Cambodia'. Bedankt, met de gastvrijheid zit het tot nu toe wel goed..
De man kijkt me eens aan en geeft een kort knikje. Hij heeft het geld gezien. Vanonder zijn baret zie ik zijn ogen over mijn naam en land gaan. Thijs Janssen. Netherlands. Ik herhaal het nog eens in mijn hoofd en hoop vurig dat ik het goed heb opgeschreven.
Stel geen vragen, geef je paspoort met geld en doe niet moeilijk. Het kind in mij wil vragen stellen, wil moeilijk doen. Alles wat verboden wordt is leuk, alleen je moet weten wanneer iets verboden is en wanneer iets echt verboden is. Elk kind wil graag een stempel, dan heb je iets goed gedaan.
Met die gedachte pak ik in stilte mijn paspoort aan en aan de stempel te zien zal het goed zijn. Geen uitleg, wel een stempel. Ik mag officieel Laos uit.
Langzaam lopen we verder en overal verschijnen postjes waar je dingen moet regelen die geld kosten. De eerste post is een gezondheidsverklaring, een dollar aub. We kijken even, ik vraag me af waarom we het nodig hebben en voor we het weten begint de vrouw te schreeuwen dat we hem in moeten vullen. Hoe bozer mensen worden in deze landen, hoe meer geld ze aan je verdienen zonder legitieme reden. Bangmakerij is een goede vorm van geldklopperij.
Na enkele blikken besluiten we om te draaien en naar de volgende post te lopen, de Visapost. Het ziet er uit alsof de post van Playmobil is gemaakt en ik vraag me direct af of dit wel iets officieels is. Een bamboehutje als grenspost, echt? De mannen - met al dan niet geweren van playmobil - doen me toch geloven dat het echt is, en braaf vul ik mijn papieren in en overhandig wederom wat geld.
Een korte knik en een vinger die naar het volgende kantoortje wijst geven aan waar ik heen moet. Twee keer mijn paspoort terug gekregen, nog een te gaan. De laatste post is gratis... Na een stempel die nodig is voor mijn verblijf loop ik bepakt en bezakt Cambodja in.
Het eerste dat me opvalt is een bordje met de tekst 'Welcome to Cambodia'. Bedankt, met de gastvrijheid zit het tot nu toe wel goed..
-
05 Augustus 2014 - 19:15
Pieternel:
En, is het bier ook zo duur ;) -
05 Augustus 2014 - 21:28
Geert:
Nu ben je binnen, haha. Probeer maar eens naar buiten te komen, das pas duur. -
05 Augustus 2014 - 22:27
Jeanne Van Dijk:
Hoi Thijs, er schuilt echt een schrijver in jou!!! Je schrijft echt heel mooi!!! Wat lijkt het me spannend zo binnen te moeten komen, niks voor mij -
05 Augustus 2014 - 23:50
Rowan, Eveline En Noah:
Wauwww. Goed geschreven thijs. Je maakt wel wat mee zo:-) hoop dat ze je niet te vaak oplichten anders sta je volgende week weer in Nederland. Zonde van alle plannen die je nog hebt;-) -
08 Augustus 2014 - 12:07
Thijs:
Valt mee Piet, 2 dollar voor een kan a 5 glazen ;)
Dankje Jeanne, goed om te horen :) -
13 Augustus 2014 - 20:38
Jeanne:
Ik herken dat gevoel Thijs !! Je zou ze het liefst iets geven zonder een aankoop te dien maar het zijn er zoveel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
